Dit is het verhaal van mama Darja.
Toen ik op 36 weken zwangerschap te horen kreeg dat onze dochter kleiner bleek dan verwacht, begon een intens traject van extra opvolging. Twee keer per week aan de monitor, telkens op controle bij de arts… Er werd gesproken over een mogelijke inleiding. Ik bleef hoopvol, maar ergens was er ook die bezorgdheid: zou ze extra zorgen nodig hebben na de geboorte?
Geen verplichting
Toch bleef ik rustig. Ik had altijd het verlangen om borstvoeding te geven, maar ik vond ook dat het niet móést. Als het niet zou lukken, of als ze kunstvoeding nodig had, dan was dat ook helemaal oké.
Op 11 december 2023, na een vlotte inleiding van minder dan zes uur, hield ik Lot in mijn armen. 38 weken en 4 dagen, 2531 gram puur wonder. Ze was klein, en alles kostte haar veel energie. Ze lag de eerste uren dicht tegen mij aan, maar had geen kracht om zelf te drinken. Dus begon ik met de hand te kolven, en voedden we haar om de twee uur met een spuitje. Het was intens, maar samen met mijn vriend hielden we vol, telkens opnieuw proberen aan te leggen, telkens opnieuw die voeding voorbereiden. En met de steun van de lieve vroedvrouwen in het ziekenhuis lukte het! Na bijna 24 uur dronk Lot voor het eerst live aan de borst.
Extra melk via een spuitje
Ze viel snel af in het begin, wat normaal is, maar toch spannend voelde. Na elke voeding bleef ik kolven en kreeg ze extra melk via een spuitje. Op dag drie mochten we naar huis, en op dag vier kwam mijn melkproductie goed op gang. De stuwing kwam stevig opzetten, ik had meer melk dan Lot nodig had. Dus ging kolven om de stuwing wat tegen te gaan!
Ik leende een borstkolf en maakte samen met de vroedvrouw een plan voor thuis. Maar eerlijk? Ik merkte na een tijdje dat ik niet gelukkig werd van die vaste kolfmomenten. Lot wilde ook niet graag alleen liggen, en toen mijn vriend terug ging werken, werd het allemaal wat zwaar. Via Lotjez vond ik uiteindelijk een handsfree kolf die écht het verschil maakte — en dankzij de hulp van Evi en de juiste kolf kon ik niet alleen comfortabel blijven kolven, maar ook een mooie voorraad opbouwen voor de momenten dat ik er even niet was.
16 maanden borstvoeding geven
Ik heb in totaal negen maanden gekolft, en maar liefst zestien maanden lang borstvoeding kunnen en mogen geven. Niet omdat het altijd vanzelf ging, maar omdat we gesteund werden – door elkaar, door de vroedvrouwen, door Lotjez.
En kijk nu… Onze kleine meid van 2531 gram is uitgegroeid tot een flinke, speelse, leergierige peuter. Niet alleen trots, maar vooral ontzettend dankbaar ben ik. Voor mijn vriend Jari, voor onze dappere Lot, en voor iedereen die er was op momenten dat het even moeilijk werd.
Elk verhaal is anders en elk verhaal is mooi én een gevoede baby is een gelukkige baby hoe dan ook!
