Dit is het verhaal van mama Lieze.
Veel misinformatie en verwarring
Ongeveer 6 jaar geleden werd ik voor het eerst mama van een prachtige jongen. Helaas nadat we thuiskwamen vielen we al snel van die blauwe wolk af. Hij huilde alleen maar, de borstvoeding deed enorm veel pijn, en al snel werd ik aan een borstkolf gezet. Ik volgde maar wat er mij gezegd werd, onwetend en helemaal in de war. De adviezen vlogen in het rond, tegenstrijdige en correcte, maar ook borstvoeding ondermijnende adviezen. Alles door elkaar en je probeert er maar het beste van te maken.
Van de ene dokter naar de andere
Gelukkig kon ik met de borstkolf mijn productie goed op gang brengen, heel consequent en systematisch hield ik me er aan. Maar helaas, ook de flessen gingen heel moeizaam. Opnieuw volgde we alle tips en tricks die we overal hoorde, maar al snel zaten we bij de kinderarts en kregen we het eerste reflux medicijn. Dit zorgde voor een kleine opflakkering, maar de weken erna werden gevuld met veel tranen, volhouden en naar de dokters lopen. De ene keer werden we al serieuzer genomen dan een andere keer. Tot ikzelf als mama niet meer kon en smeekte voor een opname. Uiteindelijk na vele onderzoeken, verschillende voedingen en 3 ziekenhuisopnames werden we met een langdurige sonde naar huis gestuurd.
Het resultaat: een voedingsaversie en verder geen idee. Uit wanhoop ben ik op een koemelkeiwit, kippenei en soja vrij dieet gegaan. Want desondanks alles, was ik blijven volhouden en kolven zodat hij mijn melk via de sonde kon krijgen. Dit bleek ook mijn geluk te zijn. Want na 2 weken diëten begon hij gelukkig minder te huilen. Na 8 weken kon de sonde verwijderd worden omdat hij opnieuw uit de fles dronk. Tot 6 maanden heb ik geprobeerd hem aan de borst te krijgen, maar deze droom moest ik helaas opbergen.
Na 1 jaar fulltime kolven, stopte ik. Met een diepvries vol melk zodat hij nog een jaar lang melk kon krijgen.
Nieuwe avonturen
Een kleine 2 jaar later verwelkomde wij een dochtertje in ons gezin. Deze ronde was ik vastbesloten om borstvoeding te geven, ik wist namelijk hoe belangrijk dit was geweest de vorige keer. Een goede lactatiekundige onder de arm genomen maar opnieuw deed het enorm veel pijn. Met behulp van de lactatiekundige kon ik de eerste 2 weken doorkomen en begon de pijn af te nemen. Een geslaagd borstvoedingsverhaal.
Na ruim 2 jaar borstvoeding werd ik weer zwanger van ons 3 de kindje. Mijn dochter was nog niet klaar en bleef de gehele zwangerschap droog drinken. Niet altijd even aangenaam, dus bracht ik dit terug naar 1 keer per dag, maar wel nog ons momentje in de avond. Verder zat de vriezer weer vol dus konden beide kids in de avond nog genieten van wat moedermelk.
Belang van kennis en eenduidig advies
Ons derde borstvoedingsavontuur ging ook niet vlekkeloos van start. Zelf werd ik na de bevalling ziek en opnieuw deed de start van de borstvoeding enorm veel pijn. Mijn oudste dochter wou ook drinken maar verleerde de correcte techniek waardoor ze zorgde voor kwetsuren aan de borst. Mijn tepelhof was opgezet en verdikt, tepels gekwetst. Mijn lactatiekundige rade zilverkapjes aan ter bescherming en genezing en deze haalde we bij Lotjez.
Samen met de lactatiekundige maakte ik een plan van aanpak en geraakte we opnieuw door de moeilijke periode heen. Ik leerde opnieuw de waarde van kennis en eenduidig advies.
Ondertussen zijn we alweer bijna 16 maanden onderweg in het 3 de avontuur. En ook de oudere kinderen genieten er nog van. Mijn oudste dochter drinkt elke avond weer bij mij en mijn oudste zoontje krijgt elke avond nog 125 cc. En zolang ze dit zelf willen, voelt dit goed en kijk ik wel hoelang we nog verder gaan.
